امیرعلی مصدق در فروردین‌ماه ١٣٣٥ در تهران متولد شد و ۳۰ مردادماه ۱۴۰۰ در ۶۱ سالگی از دنیا رفت.
او مدرک کارشناسی خود را در رشته مدیریت گرفته بود. مصدق سرودن شعر را از ۱۰سالگی آغاز کرده بود و در سال ۱۳۵۹ به جمع شاعران حوزه هنری پیوست. او کارشناس و عضو شورای شعر حوزه و سپس کارشناس و عضو شورای شعر و موسیقی صداوسیما شد.
مهرداد اوستا طی نامهای از مصدق خواسته بود تا کلیه آثارش زیر نظر او منتشر شود.
از آثار امیرعلی مصدق به «گزیده ادبیات معاصر شماره ٨٥»، «با اجازه عشق» و «تصحیح دیوان سلمان ساوجی» می‌توان اشاره کرد.
مصدق از زمره شاعرانی بود که در دهه ۶۰ در احیاء قالب رباعی، عمدتا برای استفاده در حوزه شعر دفاع مقدس، نقش داشتند.
چند رباعی از امیرعلی مصدق
آنان که به خون خود وضو می‌کردند
دست و سر خود فدای او می‌کردند
در دشت بلا، میان خون و آتش
گم کرده‌ی خویش، جست‌وجو می‌کردند
*****
بر سینه‌ی شب، تیغ فلق خواهد خورد
بر حنجر کفر، تیر حق خواهد خورد
سوگند به فارسان والفجر آخر
تاریخ به دست ما ورق خواهد خورد
*****
آنان که به مرگ سرخ لبخند زدند
مردانه قدم در ره دلبند زدند
از یار و دیار خود گسستند همه
بگسسته و با خدای پیوند زدند
*****
دو دریای نگاهش، غرق خونه
شمارِ زخمِ او، از حد برونه
دو دستی که قلم در کربلا شد
ستونِ آسمونِ بی‌ستونه
*****
دلم در سینه آهی کرد و بگذشت
و خود را خاکِ راهی کرد و بگذشت.
جهان یک پنجره دارد که هرکس
ز در آمد، نگاهی کرد و بگذشت.
۵۵۵۵
